De jungle in!

Alweer een week verder en zoals we al eerder hadden gezegd is het elke dag weer een nieuw avontuur. En hebben we dus weer veel meegemaakt.
Sukothai was te vergelijken met Ayathuya, veel oude tempelruines en afgebroken en afgesleten Buddha's. Ook deze stad hebben we weer op de fiets verkend. Tegenover het guesthouse was een national park waar we lekker rond gefiets hebben en onze culturele kennis weer hebben uitgebreid.
Op een gegeven moment kwamen we uit bij een bruggetje die naar een klein ' eilandje' leidde. Hier kwamen we mooie boeddhistische uitspraken regen dioe je wel even aan het denken zetten. Uitspraken als: ' Let another man praise you, not your own mouth', 'Oberservation is the best teacher', ' He who questions nothing, learns nothing' en 'It's never too late to learn'. Indrukwekkend.
De volgende dag moesten we alweer verder. Nog meer naar het noorden, Chiang Mai als eind bestemming. In een lokale bus zijn we al om 9 uur 's ochtends vertrokken en kwamen we rond een uurtje of drie aan bij het guesthoude waar we al meteen twee duitse meisjes leerden kennen die toevallig de volgende dag ook op jungle trekking gingen.
Met zn vieren zijn we 's avonds naar de Night Bazaar geweest en hebben we daar wat gewinkeld en gegeten met op de achtergrond een thaise dans.
Op tijd slapen om de volgende dag vroeg op te staan en richting de jungle te gaan voor de volgende drie dagen.
Met een groep van 13 man sterk (12 meisjes en 1 jongen) op naar onze eerste activiteit, Elephant riding!
Onze gids, Lar, vroeg wie er op de nek van de olifant wilde gaan zitten. Dit moest omdat we met een te grote groep waren en dus te weinig plaatsen op de ruggen van de olifanten. Toen we dit hoorden zeiden we beiden meteen ja! Natuurlijk willen we op de nek! Dat is het echt elephant riding. Niet op een stoeltje op de rug maar gewoon op de nek. En het was een goede keus, het was een topervaring! De ruwe huid van de olifant en de harde haren op zijn kop in combinatie met zijn ernorme lijf onder je lieten je echt beseffen dat je op een olifant zat. Zonder enige houvast zorgen dat je bleef zitten door je benen goed vast te klemmen. Terwijl de olifant liep voelde je de grote botten bewegen en schudde je mee op zijn ritme.
Wanneer de olifant een banaan wilde pakken ging zijn slurf omhoog zoekend naar iets te eten. Tes was iets te enthousiast met het geven van bananen dus dioe waren na een kwartiertje al op.
Natuurlijk waren wij al een beetje voorbereid op het slijm dat de olifant uit zijn slurf spoot. Niet dat het zo'n grote hoeveelheid was die uit zijn enorme slurf kwam. Het was een soort dierlijke ventilator.
Gelukkig had Mo het nog beter getroffen met haar olifant, bij haar was het niet alleen lucht en stukjes slijm maar ook een grote hoeveelheid bruin slijm die hij uitspoot over haar been en lichaam.
Aangekomen bij het eindpunt van dit tochtje mochten de olifanten zichzelf wassen. Margot's olifant was natuurlijk weer zo aardig om van deze gelegenheid gebruik te maken en haar helemaal nat maakte waardoor haar been weer wat schoner was. Tes' olifant wilde zich niet wassen dus besloot een van de olifantmannetjes dat wel even te doen. Met een grote emmer water gooide hij de olifant, maar ook Tes helemaal nat. Water droop in onze schoenen en ook onze broekjes waren voor de rest van de dag nat en vies.
Na een lekkere lunch begon de jungle trekking pas echt: het hiken kon beginnen! Bij iedereen zat de moed er lekker in. Totdat het begon te regenen en we te horen kregen dat we nog 2 uur verder moesten. De paadjes omhoog en omlaag werden lekker modderig en glad waardoor de kans dat je onderuit ging heel groot was. Natuurlijk hebben wij ons staande weten te houden en vonden we onze houvast aan de boompjes langs de smalle paadjes. Onderweg kwamen we een mooie waterval tegen waar een paar diehards van onze groep zijn gaan zwemmen. Dat waren wij niet.. Na drie uur hiken kwamen we bij onze slaapplek aan. Een boomhutje met een dak van bladeren in de middle of nowhere. Geen stromend water, elektriciteit of een warm plekje. Snel de natte kleren uit en een lange broek met een dik vest aangetrokken. Een uur later was het eten klaar en hebben we met zn allen gedineerd aan een lange tafel die verlicht werd door de kaarsen die op tafel stonden. 's Avonds met zn allen rond het kampvuur gekletst en liedjes gezongenen uiteraard met een welverdiend biertje erbij.
Het slapen was weer een hele andere ervaring. Met zn allen naast elkaar op een dun matje en een dunne deken. Sokken, lange broek en een vest waren dus hard nodig want het was KOUD! Omdat we zo moe waren vielen we al snel in slaap met als achtergrond geluid de stromende rivier die nog meer meter van ons vandaag was.
De volgende dag na een lekker ontbijt begonnen aan de volgende trekkingsdag. We waren door de gids al voorbereid op een heftige dag. We zouden 5 uur gaan hiken met als enige pauze de lunch en een waterval. De lunch hadden we 's ochtends gekregen en moesten we zelf meenemen. Het was een pakketje van noodles verpakt in bladeren met een takje eromheen om het bij elkaar te houden. Na 2,5 uur omhoog lopen hebben we op 1700 meter hoogte onder het genot van een prachtig uitzicht onze welverdiende lunch opgegeten.
Na nog is 2 uur lopen (allemaal omlaag dit keer) kwamen we aan bij onze laatste stop, een mooie waterval. Ook hier gingen er weer mensen zwemmen en weer waren wij er niet bij. Het laatste half uur liepen we door de rijstvelden met af en toe een waterbuffel of een koe, naar onze tweede slaapplek.
Het motto van onze andere gids, Bob, was 'never try never know' waardoor we onderweg van alles hebben uitgeprobeerd. Een bitter smakend plantje wat hielp tegen malaria, een soort stroperig bloed wat uit een boom kwam en al het slijm uit je mond haalde en je dus een lekkere droge mond had, rijstwiskey en als kers op de ijstaart een joint van bananenbladeren en vers wiet. Ook hebben we kennis gemaakt met een dodelijke spin die in haar nestje haar eieren bewaakte. Op een veilige afstand hebben we toegekeken hoe onze gids het nestje uitgraafde en voor iedereen foto's maakte van de spin.
Aangekomen bij onze slaapplaats die in een hilltribe village lag waar de mensen leefde van de opbrengst van hun rijst en de varkens onder hun huizen scharrelden hebben we onze nog natte kleren uitgehangen en (met natuurlijk een biertje erbij) thaise spelletjes gespeeld die de gids ons leerde. Na wat verhalen over de hilltribe en hun forest spirits geloof zijn we 'lekker' gaan slapen op een matje van 2 cm diken op sommige stukken, zoals bij Tessa's kont, zelfs 0 cm . Voor het eerst in 4 weken zijn we wakker geworden van de kou en de wind die door de gaten in de vloer, muren en het dak heen kwam.
Toen we de volgende dag vermoeid en met blaren op onze voeten (margot) de keuze kregen om 3,5 uur te hiken naar het banbooraften of met een bumpy truck te gaan zeiden we allemaal in koor: 'TRUCK!'. Na een bumpy ride met de truck en een half uurtje lopen waarna iedereen al uitgeput was, kwamen we aan bij een waterval. Omdat het deze keer wel lekker weer was is Tes gaan zwemmen (ik was zodom om mijn bikini te vergeten, en het was te koud om de hele dag in nat ondergoed te lopen). Het water was ijskoud en de stroming keihard wat het zwemmen niet makkelijk maakte. Maar Tes, dapper als ze is, sprong er in een keer in!
Na een lekkere lunch zijn we gaan bambooraften. De raft was gemaakt van lange bamboostokken en als je erop zat, zat je voor 5 cm onder water. Onze broekjes waren dus weer lekker nat en door de bambooraftbestuur achter ons die het leuk vond om ons met zijn stok nat te spetteren en Tes zelfs in het water heeft gegooid, waren we doorweekt. Ondanks dat was het een leuke ervaring om op een raft de omgeving, de 'watermarktjes' en dorpjes te bekijken.
In onze laatste droge kleren zijn we terug naar Chiang Mai gereden waar we ongeveer al onze kleren in de was hebben gegooid en na 3 dagen een douche hebben genomen die helaas ijskoud was waardoor we er niet echt van hebben genoten.

Tessa's birthday
Omdat Tessa over een paar uurtjes 19 zou worden hadden we besloten om lekker uit eten te gaan, Tessa mocht kiezen waar. Zonder enige twijfeling zei ze 'MACDONALDS!'. Dus daar gingen we in onze laatste redelijk schone en droge kleren op naar de MacDonalds. Na 3 dagen rijst en noodles smaakte de hamburgers, frietjes en kipnuggets hemels.
's Avonds hadden we met 2 Duitse en 2 Chileense meisjes die we ontmoet hadden op de jungletrekking afgesproken. In een cafeetje hebben we Tes' verjaardag gevierd met om 12 uur geen taart maar cakejes met bananensmaak met kaarsjes. In Thailand hebben ze namelijknog nooit van taart, slingers of ballonnen gehoord. Zelfs rijstevlaai bestaat hier niet!
Helaas sloot alles al om half 2 maar ondanks dat hebben we er een leuke avond van gemaakt. Anders dan in Nederland natuurlijk zonder al je vrienden en familie, maarja dat is het leven van een backpacker.
Na een nachtje slapen in een warm bed met een 'dikke' matras werden we fit wakker. We hadden besloten dat het die dag niet echt Tes verjaardag was maar dat we hem in Laos tijdens het tuben gaan vieren omdat Chiang Mai niet echt de ideale stad is om jarig te zijn. We hebben er een chill dagje van gemaakt waarbij een bezoekje aan de Subway, Starbucks, het biertjes drinken met 2 nedelandse jongens en het skypen de hoogtepunten waren.
Omdat we vanaf vandaag op eigen benen staan en dus zelf vervoer en accomodatie moeten zoeken zijn we bij allerlei reisbureautjes gaan vragen hoe duur het is om naar Pai te gaan, onze volgende bestemming, een chill dorpje in de bergen met watervallen, hotsprings en veel backpackers. We hebben een ticket gevonden voor 170 baht (4,50 euro) en vertrekken zo naar Pai.